Οι εξετάσεις που μας έσκασαν...

  

    Μια λέξη που από μόνη της φέρνει συνειρμικά  στο μυαλό εικόνες και συναισθήματα άγχους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. Έννοια δυνατή μέσα στη ζωή μας και για κάποια χρονικά διαστήματα και καθημερινή. Όμως οι εξετάσεις έχουν και μια διαφορετική πλευρά, μια σκοτεινή θα έλεγα. Πολλά παιδιά αυτή τη περίοδο δίνουν πανελλήνιες  εξετάσεις, μία διαδικασία που την περνάει ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών κάθε χρόνο. Μετά από ένα χρόνο εξαντλητικού διαβάσματος μπαίνουν στην τελική ευθεία που θα οδηγήσει στο μέλλον τους και πιο πολύ τις αποφάσεις που θα πάρουν πλέον ως ενήλικες. Αγχώνονται και χάνουν το μέτρο, καταβάλουν υπερπροσπάθεια και κρέμονται από κάθε άσκηση, κάθε πρόταση, κάθε τύπο και κάθε κείμενο.

   Εμπειρία πολύ υποκειμενική θα έλεγα. Έχοντας δώσει η ίδια πανελλήνιες δύο χρονιές, θα έλεγα ότι όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Εννοείται ότι μέσα στη διάρκεια της χρονιάς το διάβασμα παίζει το μεγαλύτερο ποσοστό για την επιτυχία μας. Όμως εκείνες τις μέρες της εξέτασης παίζει μεγαλύτερο ποσοστό η ψυχολογία. Αξίζει όμως να στρεσαριζόμαστε τόσο πολύ? Κάποιοι θα πουν ναι ,εγώ όμως θα πω όχι, οι πανελλήνιες εξετάσεις δεν είναι το εισιτήριο για την επαγγελματική μας αποκατάσταση και για κανένα λόγο δεν είναι ο μοναδικός τρόπος επιβεβαίωσης των δυνατοτήτων μας. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλάβει εκεί έξω ο κάθε μαθητής , φοιτητής ή γονέας ότι με την πίεση κ το άγχος το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ αντάξιο των δυνατοτήτων μας. Μπορεί να είναι δημιουργικό και να μας κινητοποιεί ή να μας κρατάει σε εγρήγορση χωρίς πάντα να ξεπερνά το φυσιολογικό. Έτσι κι αλλιώς  το χρόνιο άγχος δημιουργεί προβλήματα στην υγεία μας είτε προκαλώντας φθορές στο μυοσκελετικό μας σύστημα είτε σαν κυριότερος παράγοντας καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Επιπτώσεις που κανείς μας δεν θέλει στη ζωή του.

    Ο καθένας έχει τις δίκες του τεχνικές διαχείρισης  για να αποφύγει το αποτέλεσμα του άγχους. Ένα αποτέλεσμα που μας βγάζει εκτός προγράμματος και μας αποσυντονίζει. Μας κουράζει  και διακόπτει τη ροή της ζωής μας αφού μας αναστατώνει. Επιλογή μας είναι όμως να αποβάλουμε κακές σκέψεις και να τις αντικαταστήσουμε με ωραίες εικόνες και ελπίδα. Ελπίδα όμως για το εφικτό, γιατί πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας. Δεν μπορεί να κυκλοφορούν παιδιά εκεί έξω  που να λένε ότι θέλουν να μπουν στην ιατρική ή τη  νομική και  δεν έχουν ανοίξει βιβλίο όλη τη χρονιά. Βάλτε στόχους και καταβάλετε το μέγιστο των προσπαθειών  σας. Έχουμε πολλά χρόνια ακόμα μπροστά μας εκτεθειμένοι σε ένα στρεσογόνο περιβάλλον και μια κοινωνία που αλλάζει με γοργούς ρυθμούς, γι αυτό θετικές σκέψεις. So keep it real γιατί η ζωή σας δεν σταματά στις πανελλήνιες εξετάσεις κ ούτε όλα μένουν στις πρώτες ευκαιρίες, άλλωστε summer is loading.

Καλά αποτελέσματα εύχομαι

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

By C.L. as Wonder Woman

 

Η ΟΜΟΡΦΗ ΠΙΝΑΚΙΔΑ

Ομορφιά, κάτι τόσο υποκειμενικό αλλά και αντικειμενικό κιόλας, σε έναν κόσμο που πλέον κυριαρχεί μόνο η πρώτη εντύπωση που όπως είναι λογικό είναι και η εμφάνιση. Γνωρίζουμε ανθρώπους πρώτη φορά και μένουμε στον  εξωτερικό τους χαρακτήρα, κρίνοντάς τους όμορφους ή άσχημους χωρίς να δώσουμε μια ευκαιρία, πολλές φορές κιόλας  χωρίς μια δεύτερη κουβέντα για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε καλύτερα  τον άλλον και να δούμε τον κόσμο που κρύβει μέσα του και που στην τελική αξίζει πάντα περισσότερο απ’ την εμφάνιση όχι γιατί  πάντα είναι καλύτερος αλλά γιατί πάντα θα σου δείξει την αλήθεια, καλή ή κακή.
  Είναι δύσκολο στις μέρες μας να νιώθεις αρκετά καλός αφού βομβαρδιζόμαστε από διαφημίσεις, εκπομπές, πινακίδες και περιοδικά για το γενικά αποδεχτό που χαρακτηρίζεται απλά και μόνο ωραίο. Ωραίο απλά και μόνο, πού πήγαν όμως άλλες έννοιες όπως τα γλυκό, το κομψό, το αστείο  και  το χαρούμενο. Όλοι μας έχουμε χαρακτηριστικά που μας ξεχωρίζουν και μας κάνουν μοναδικούς. Η μοναδικότητα του καθένα όμως δεν κρύβεται πίσω από make up και πούδρες, κρύβεται στον χαρακτήρα μας, στους φόβους μας, στα πιστεύω μας  και στις εμπειρίες μας. Λίγη προσπάθεια και πολύ αυτοπεποίθηση θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα, γιατί σημασία έχει να είμαστε ο εαυτός μας. Τότε απλά θα νιώθουμε όμορφοι και σίγουροι.
  Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει όμορφος, αγαπήστε το σώμα σας και τα καλά χαρακτηριστικά που έχετε, και προσπαθήστε να αποβάλετε ότι κακό σας χαρακτηρίζει αφού πρώτα το αποδεχτείτε. Έτσι θα έχουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση και θα παίρνουμε περισσότερα ρίσκα, θα είμαστε πιο φιλικοί και αληθινοί γιατί θα έχουμε μια διαφορετική συμπεριφορά και κυρίως μια διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο μας. So keep it real γιατί ο κόσμος μας έχει ανάγκη να είναι γεμάτος από ανθρώπους που δεν φοράνε μάσκες, ανθρώπους που πιστεύουν στον εαυτό τους και τον αγαπάνε όχι από όμορφες πινακίδες που υπάρχουν παντού, οι οποίες ενώ μας υπενθυμίσουν μια άλλη πλευρά της ζωής δεν παύουν να είναι απλά πινακίδες.

By C.L. as Wonder Woman

2 Φεβρουαρίου ήταν η τελευταία μέρα που ανέβασα κάτι στο blog μου. Από εκείνη τη μέρα και μετά, τίποτα…. Είπα πως δεν θα ξανά ασχοληθώ. Αλλά χτες το απόγευμα μιλούσα με την αρθρογράφο μας στο τηλέφωνο και μου λέει πως μου έστειλε ένα e-mail. Ούτε που πήγε το μυαλό μου ότι μπορεί να ήταν ένα άρθρο που είχε γράψει. Και άρχισα να της λέω «καλά γιατί μου έστειλες e-mail και όχι μήνυμα» και κάτι τέτοια… χαχαχα… Μετά από λίγη ώρα συνειδητοποίησα ότι μάλλον έγραψε κάποιο άρθρο. Εντάξει μπορώ να πω πως δεν το περίμενα. Και μετά από τόσο καιρό μάλιστα…. Αν και ήμουν έτοιμη να φύγω από το σπίτι, μπήκα στα e-mail μου έτσι ώστε να το διαβάσω. Ήμουν ανυπόμονη να δω τι είχε γράψει. Ανοίγω το  e-mail μου και διαβάζω. « Η όμορφη πινακίδα». Αυτός ήταν ο τίτλος του άρθρου της. Είμαι σίγουρη πως δεν μπορείτε να φανταστείτε το περιεχόμενο αυτού του άρθρου καθώς ο τίτλος δεν σας δημιουργεί κάποιες εικόνες από το άρθρο. Εμένα το μόνο που μου δημιούργησε ήταν γέλιο. Αλλά καθώς διάβαζα το άρθρο άρχισα να ταυτίζομαι κάπως. Πιστεύω πως ο καθένας από εσάς θα ταυτιστεί, όπως και σε κάθε άρθρο που γράφει αυτό το κορίτσι. Λοιπόν εδώ σας αφήνω εγώ. Σε λίγη ώρα από τώρα θα ανεβάσω το άρθρο και είμαι σίγουρη πως θα σας αρέσει.